Umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym

Jednym ze środków zapobiegawczych przewidzianych w Kodeksie karnym wykonawczym jest umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym. W sprawie właściwy jest sąd, w którego okręgu sprawca przebywa, będący sądem tego samego rzędu co sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji.
Przed orzeczeniem środka zabezpieczającego sąd wysłuchuje:

  • psychologa;
  • lekarza psychiatry – w sprawach osób niepoczytalnych, o ograniczonej poczytalności lub z zaburzeniami osobowości albo gdy sąd uzna to za wskazane;
  • lekarza seksuologa lub psychologa seksuologa – w sprawach osób z zaburzeniami preferencji seksualnych.
  • biegłego w przedmiocie uzależnienia – fakultatywnie w sprawach osób uzależnionych.

Zakłady psychiatryczne mogą być organizowane jako zakłady dysponujące warunkami podstawowego, wzmocnionego lub maksymalnego zabezpieczenia.

Do zakładu psychiatrycznego dysponującego warunkami maksymalnego zabezpieczenia kieruje się sprawcę, jeżeli jego powtarzające się zachowania zagrażające życiu lub zdrowiu innych osób lub powodujące niszczenie przedmiotów znacznej wartości nie mogą być opanowane w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym dysponującym warunkami wzmocnionego zabezpieczenia lub jeżeli nie jest możliwe zapobieżenie samowolnemu oddaleniu się z zamkniętego zakładu psychiatrycznego dysponującego wzmocnionymi warunkami zabezpieczenia sprawcy.

Do zakładu psychiatrycznego dysponującego warunkami wzmocnionego zabezpieczenia kieruje się sprawcę, jeżeli jego zachowania zagrażające życiu lub zdrowiu innych osób lub powodujące niszczenie przedmiotów znacznej wartości nie mogą być opanowane w zakładzie psychiatrycznym, dysponującym warunkami podstawowego zabezpieczenia. Do zakładu o wzmocnionym zabezpieczeniu zostanie także skierowany sprawca stwarzający zagrożenie poza zakładem, gdy nie jest możliwe zapobieżenie jego samowolnemu oddaleniu się z zakładu psychiatrycznego dysponującego warunkami podstawowego zabezpieczenia.

Do zakładu psychiatrycznego dysponującego warunkami podstawowego zabezpieczenia kieruje się sprawcę, który nie kwalifikuje się do zakładu psychiatrycznego o maksymalnym lub wzmocnionym zabezpieczeniu.

Sąd zalicza na poczet kary okres pobytu skazanego w zakładzie.

Sąd może pozostawić bez rozpoznania wniosek o zmianę lub uchylenie środka zabezpieczającego, jeżeli od wydania poprzedniego orzeczenia w tym przedmiocie upłynęło mniej niż 6 miesięcy, a wnioskodawca nie wskazał nowych okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Wymaga podkreślenia, że na postanowienie co do środka zabezpieczającego przysługuje zażalenie.