Odpowiedzialność karna za plagiat

Plagiat jest przestępstwem opisanym w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 115. 1. ustawy, podlega karze ten, kto przywłaszcza sobie autorstwo całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania.
Wymaga wyjaśnienia, że art. 8 ustawy tworzy domniemanie, że prawo autorskie przysługuje twórcy (chyba że przepisy mówią inaczej). Co więcej, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Oprócz przywłaszczenia autorstwa, kolejną możliwą formą realizacji przestępstwa z art. 115 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest wprowadzenie w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu lub artystycznego wykonania. 
Za obie wskazane formy plagiatu sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
W praktyce wyróżnia się różne rodzaje plagiatu – może dotyczyć całego utworu lub tylko jego części, być jawny lub ukryty. Plagiat jawny polega na przejęciu cudzego utworu w całości lub znacznej jego części w niezmienionej postaci lub tylko z minimalnymi zmianami. Plagiat ukryty natomiast stanowi formę bardziej przekształconą.
Przywłaszczenie autorstwa jest przestępstwem, które może być popełnione jedynie z zamiarem bezpośrednim. Oznacza to, że sprawca musi mieć pełną świadomość tego, że dopuszcza się plagiatu. 
Tej samej karze co za plagiat podlega osoba, która rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie albo publicznie zniekształca taki utwór, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie.
Warto zaznaczyć, że zgodnie z art. 34 ustawy dozwolone jest korzystanie z utworów w granicach dozwolonego użytku, czyli na przykład w formie cytatu – pod warunkiem, że odpowiednio wskaże się twórcę i źródło.