Czym jest zastępcza kara pozbawienia wolności ?

W polskim porządku prawnym istnieje możliwość zamiany kary grzywny na karę pozbawienia wolności. Zgodnie z § 1 art. 46 k.k.w. sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w sytuacji, gdy zostanie stwierdzone, że:
1)egzekucja okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna;
2)skazany nie wyraził zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej zamienionej na podstawie art. 45 k.k.w. albo uchyla się od jej wykonania; względnie gdy
3)zachodzi niemożliwość lub niecelowość zamiany grzywny na pracę społecznie użyteczną.
W doktrynie prawa karnego, przyjęło się stanowisko, że najbardziej ingerująca w sferę dóbr skazanego forma zastępczego wykonania grzywny (…) następuje dopiero po wyczerpaniu możliwości wykonania kary na wcześniejszych etapach postępowania” [W. Dadak, Grzywna samoistna…, s. 177].To oznacza, że „dopóki istnieje realna możliwość uiszczenia grzywny, także w formie rozłożenia na raty, czy też wykonania w formie zastępczej w postaci pracy społecznie użytecznej, dopóty sąd nie powinien orzekać wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności”[K. Dąbkiewicz [w:] Kodeks karny wykonawczy. Komentarz, LEX/el. 2020, art. 46.]

Jaki może być maksymalny wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności?
Zgodnie z polskimi przepisami jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny (w przypadku grzywny określonej kwotowo – grzywnie w kwocie od 20 do 4.000 złotych). Kara zastępcza nie może jednak przekroczyć 12 miesięcy pozbawienia wolności, jak również górnej granicy kary pozbawienia wolności określonej przez ustawę za dane przestępstwo. Jeżeli ustawa nie przewiduje za dane przestępstwo kary izolacyjnej, górna granica zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 6 miesięcy.